ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

Οι περισσότεροι από τους μεγάλους παιδαγωγούς της μετανεοτερικής εποχής, που θεμελίωσαν τα ελεύθερα, εναλλακτικά σχολεία, έδιναν έμφαση στην ολόπλευρη εξέλιξη του παιδιού. «Το μυαλό, η καρδιά και το χέρι» είναι εκείνα που πρέπει να εκπαιδεύσουμε, για να έχουμε ως αποτέλεσμα υγιείς, ολοκληρωμένους, σκεπτόμενους ανθρώπους.

Αν εκείνοι οι φωτισμένοι δάσκαλοι ζούσαν σήμερα, στην εποχή της γρήγορης πληροφόρησης και της εικονικής πραγματικότητας, σίγουρα θα επέμεναν ακόμη περισσότερο στα συμπεράσματά τους. Η μονόπλευρη και κατευθυνόμενη παιδεία, που βασίζεται στη στείρα νοησιαρχία, έρχεται να προετοιμάσει ανταγωνιστικούς ανθρώπους, παθητικούς πολίτες, θεατές μιας πραγματικότητας που αλλοτριώνει και απομακρύνει από τα ουσιώδη ζωτικά ερείσματα.

Πόσο μακριά από την πρωτογενή παραγωγή, την επίγνωση, την επαφή με τους φυσικούς ρυθμούς είναι σήμερα ένα παιδί; Ακόμα κι όταν ζει στην επαρχία, κι έχει κάποιες παραστάσεις παραπάνω από το παιδί της πόλης, έχετε αναρωτηθεί ποιος είναι ο ρυθμός της ζωής του και πόσο μακριά είναι από το φυσιολογικό; Παιδιά που δεν έχουν χρόνο(!), δεν παίζουν, δεν έχουν φίλους, δε λερώνονται, δε γελούν!



Θα μπορούσα να πω κι άλλα πολλά ακόμα, αλλά κινδυνεύω να βγω εκτός θέματος. Και το θέμα μας σήμερα είναι η δημιουργία ενός «παιδικού κήπου».

Μετά από πολλές συζητήσεις με γονείς και εκπαιδευτικούς, που συμμερίζονταν τις δικές μας απόψεις και αγωνίες, και με κάθε επιφύλαξη, ξεκινήσαμε μια σειρά από εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά σχολικής ηλικίας…στο κτήμα μας στην Περατιά.

Αν και αυτό ακούγεται κάπως επίσημο ή μάλλον ανορθόδοξο, εντούτοις ουσιαστικά αυτοσχεδιάζουμε με τα παιδιά, προσπαθώντας να τα μυήσουμε μέσα από το παιχνίδι και τη δημιουργία, στη χαρά της επαφής με τη φύση, να τα οδηγήσουμε στη βαθύτερη γνώση του κόσμου που μας περιβάλλει. Να γνωρίσουν την αέναη πορεία των σπόρων, από τη γέννηση, ως το θάνατο και τη ξαναζωντάνεμά τους. Να σεβαστούν το κάθε πλάσμα που μοιράζεται τη γη μαζί μας και να καταλάβουν τη θέση του στον κόσμο. Να φυτέψουν, να σκαλίσουν, να κοπιάσουν, να ποτίσουν, να φροντίσουν, να διαθέσουν το χρόνο τους για ένα παιχνίδι ζωτικής σημασίας.

Οι μικροί κηπουροί, μαθαίνουν έτσι να αγαπούν, να σέβονται, να υπολογίζουν την ίδια τη ζωή, γνωρίζοντας από κοντά με βιωματικό τρόπο το μεγαλείο της φύσης. Καλούνται να ανακαλύψουν μόνοι τους και να εμπεδώσουν πανάρχαιες γνώσεις, να αυτενεργήσουν, να πάρουν πρωτοβουλίες και να δραστηριοποιηθούν ομαδικά, αναγνωρίζοντας την αξία της κοινότητας και της συνεργασίας. Καλλιεργείται μέσα από αυτά, η κοινωνική σπουδαιότητα κάθε επαγγέλματος και ολοκληρώνεται η πνευματική ανάπτυξη του παιδιού μέσα από την επίλυση απλών πρακτικών προβλημάτων, που παρουσιάζονται κάθε φορά στη διάρκεια της χειρονακτικής εργασίας.

Έτσι, η εμπειρία μετατρέπεται σε μια δυναμική διαδικασία γνώσης και παράλληλα διαμόρφωσης της προσωπικότητας των παιδιών. Επίσης, η μαθησιακή διαδικασία μεταφέρεται έξω από τα όρια του σχολείου και μεταμορφώνεται σε διασκέδαση και παιχνίδι.



Το «μάθημα» ξεκίνησε με λίγη θεωρία και αστεία σκιτσάκια, για να ξέρουν τα παιδιά τι θα ακολουθήσει. Μετά, τους δείξαμε σπόρους διαφορετικούς μεταξύ τους, κι έμαθαν να τους αναγνωρίζουν. Έφτιαξαν τελάρα με χώμα κι έσπειραν σπόρους, για να κάνουν φυτώρια με καλοκαιρινά φυτά. Τα μετέφεραν στο θερμοκήπιο για να μην κρυώνουν, αφού πρώτα τα πότισαν προσεκτικά. Πήγαν να βγάλουν καρότα κι αναρωτηθήκαν πώς μπήκαν τα καρότα μέσα στο χώμα. Ήρθαν σε επαφή με τα ζώα του κτήματος, τάισαν τον Του-του, ένα μικρό κοκοράκι που επειδή είχε χτυπήσει το ποδαράκι του, το αναθρέφουμε σαν pet, μοιράστηκαν τα καρότα τους με το Λάμπρο, το γέρικο γαϊδουράκι και τη Φλώρα, την πανέμορφη βραχυκερατική αγελάδα μας. Τα γέλια τους κι ο ενθουσιασμός τους, γέμισαν το κτήμα μας και την καρδιά μας με απτή, υπαρξιακή χαρά.



Άλλωστε αυτός είναι και ο μόνος λόγος για τον οποίο, αποφασίσαμε να διαθέσουμε τον Κυριακάτικο ελεύθερο χρόνο μας, καθώς ότι κάνουμε είναι δωρεάν και μέσα στα πλαίσια της διάθεσής μας για προσφορά.

Φυσικά, τα «μαθήματα» αυτά, μόνο μαθήματα δεν είναι. Δεν έχουμε καμιά φιλοδοξία να συμπληρώσουμε ή να κρίνουμε το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα. Το κεντρικό σημείο της συλλογιστικής μας είναι, πως, τουλάχιστον εμείς, οφείλουμε να μοιραστούμε και να μεταδώσουμε τις εμπειρίες μας, σε μια νέα γενιά που οι καιροί την αποξένωσαν από τη φύση και την πρωτογενή παραγωγή. Μαζί με τα παιδιά μαθαίνουμε κι εμείς μια καινούρια αντίληψη των πραγμάτων, προσπαθώντας να ακολουθήσουμε τη φρέσκια περιέργειά τους, την αεικίνητη ενέργειά τους, να αφουγκραστούμε την άδολη ψυχή τους. Έτσι, μένουμε όλοι ευχαριστημένοι, εμείς, τα παιδιά, οι γονείς, τα φυτά και τα ζώα της φάρμας. Οι γονείς πια, χαίρονται που τα παιδιά τους αρχίζουν να λατρεύουν τα λαχανικά και τις φυσικές γεύσεις, χαλαρώνουν και περνούν ποιοτικό χρόνο μαζί τους, εκπλήσσονται ευχάριστα από αυτό το καινούργιο πρόσωπο των παιδιών.



Το βασικό μας πιστεύω, όσο κι αν φαίνεται σε κάποιους δυσνόητο, είναι :

«Η καλλιέργεια της γης, καλλιέργεια της ψυχής»

Για μας, φύση και τέχνη είναι οι δάσκαλοί μας και πιστεύουμε πως, όταν ο άνθρωπος θαυμάζει κάτι όμορφο, ενώνεται με τις δημιουργικές δυνάμεις που είναι ζωντανές μέσα στη φύση αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Μέσα από την επαφή με την ομορφιά και το μεγαλείο της φύσης, μπορεί να αναπτυχθεί η αληθινή αγάπη για την αλήθεια, να διαμορφωθούν ηθικές προσωπικότητες, ελεύθεροι άνθρωποι. Η ομορφιά αποκαλύπτεται οπουδήποτε, στα πιο απλά πράγματα, αλλά χρειάζεται ευαισθητοποίηση της αντίληψης για να την αναγνωρίσουμε και να την κατανοήσουμε. Και εννοώ πάντα, την ομορφιά της ζωής.

Χαρά Σαΐτη

10-2-2010



Υ.Γ. 1 Το κτήμα Κώστας Τσίγκος, βρίσκεται στην Περατιά και δέχεται παιδιά σχολικής ηλικίας, που θα συνοδεύονται από τους γονείς τους, τις Κυριακές το μεσημέρι, για να συμμετέχουν στον «παιδικό κήπο». Όσοι ενδιαφέρεστε πρέπει να επικοινωνήσετε εγκαίρως με τον Κώστα, στο τηλ. 6977094593, γιατί ο αριθμός των παιδιών που μπορούμε να δεχθούμε είναι περιορισμένος.

Υ.Γ. 2 Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλα τα παιδιά και τους γονείς που ήδη συμμετέχουν στον παιδικό μας κήπο. Η εμπειρία μας μαζί τους ήταν καταπληκτική. Νιώσαμε να ζούμε ένα όνειρό μας που έγινε πραγματικότητα και να μοιραζόμαστε μοναδικές στιγμές με ανθρώπους που συμμερίζονται τις δικές μας αγωνίες και τα δικά μας οράματα για το μέλλον. Καλή συνέχεια!

ΣΚΑΪ : ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ;

Σημερα το πρωί πραγματοποιήθηκε παρέμβαση απο συντρόφους στο πανηγηράκι που διοργάνωσε ο Σκαϊ στη περιοχη του προφητη ηλία. μοιράστηκαν κείμενα στους παρεβρισκόμενους. Παρότι συμμετείχαν οι περισσότεροι στη δεντροφύτευση η αντίδραση του κόσμου ήταν θετική. Απ ότι μας είπαν κάποιοι, ήταν απογοητευμένοι απο τη συγκεκριμένη διοργάνωση και η παρουσία μας τους χαροποίησε. Φυσικά δεν έλλειπε και ο μαλάκας ο Δήμαρχος, διαφορες πολιτικάνζες, όπως επίσης και ο Μητροπολίτης Γλυφάδας που πηγαν για να εκπληρώσουν τις κοινωνικές τους υποχρεώσεις.

Μοιράστηκε το ακόλουθο κείμενο :




ΣΚΑΪ : ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ;


Οι πολιτικοί που σήμερα καλούν σε δεντροφύτευση αύριο θα εγκρίνουν νομοσχέδια για την τσιμεντοποίηση του Υμηττού. Οι δημοσιογράφοι που σήμερα στήνουν αυτή την οικολογική φιέστα αύριο θα αποσιωπούν για τον καρκίνο που θα τρώμε από την αναπτυξιακή πολιτική. Τα συνεργεία που σήμερα τοποθετούν δενδρύλια αύριο θα αποψιλώνουν τον μισό Υμηττό για τους νέους αυτοκινητόδρομους. Οι επώνυμοι που σήμερα φυτεύουν ένα δέντρο μπροστά στην κάμερα αύριο θα φυτεύουν τη βίλλα τους σε οικόπεδο – φιλέτο του Υμηττού. Και φυσικά το ΣΚΑΪ, ο μέγας διοργανωτής, έχοντας αναλάβει σχεδόν εργολαβικά το θέμα «οικολογία», προφανώς αποσκοπεί στο εύκολο κέρδος από τους γνωστούς «ευαισθητοποιημένους» χορηγούς, τραπεζικούς επενδυτικούς ομίλους και λοιπούς μεγαλοκαρχαρίες που θα διαφημιστούν μέσω αυτού του πανηγυριού. Πέρα όμως από το καθαρά επικοινωνιακό – επιχειρηματικό ενδιαφέρον που έχει ο ΣΚΑΪ για την όλη υπόθεση, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε μία συγκεκριμένη νοοτροπία που καλλιεργείται συστηματικά τα τελευταία χρόνια σχετικά με την οικολογία, όπως επίσης και τον πασιφανή κοινωνικό ρόλο όλων των προαναφερθέντων φορέων. Αντίθετα με το πώς θα ήθελαν να πιστεύουμε, το οικολογικό ζήτημα δεν μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα από το κοινωνικό. Με φιέστες τέτοιου είδους επιτυγχάνεται μόνο το να μπει ένα οικολογικά ευαισθητοποιημένο τμήμα της κοινωνίας σε μία εγκλωβιστική λογική, να αποπροσανατολιστεί από τον πραγματικό, ουσιαστικό, ευρύτερο κοινωνικό αγώνα. Ακόμη και με πρακτικούς όρους, παλιότερες δεντροφυτεύσεις δεν μπόρεσαν να στοχεύσουν σε κάποιο απτό αποτέλεσμα. Δυστυχώς, από τα δενδρύλλια της αναδάσωσης έχει επιβιώσει μόνο ένα μικρό ποσοστό. Τα περισσότερα ξεράθηκαν λόγω:



- του μεταφυτευτικού σοκ που υπέστησαν.

- του λανθασμένου τρόπου φύτευσής τους (ο κόσμος δεν ξέρει πώς ακριβώς να φυτέψει και έτσι τα λάθη που γίνονται είναι πολλά: από την υπερβολική συμπίεση του χώματος γύρω από τις ρίζες του φυτού με αποτέλεσμα το χώμα να «πετρώσει» και η ρίζα του φυτού να μην μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι τη φύτευση του φυτού στο έδαφος... μαζί με τη γλάστρα του)

- της ανυπαρξίας ποτίσματος των δενδρυλλίων για τα επόμενα δυο – τρία χρόνια.



Κατά τη διάρκεια της αναδάσωσης, οι χιλιάδες πολίτες που είχαν συρρεύσει για να φυτέψουν δενδρύλλια, ποδοπάτησαν και σε μεγάλο βαθμό κατέστρεψαν όλη τη φυσική αναβλάστηση του καμένου δάσους (π.χ. δεντράκια μερικών εκατοστών που μόλις έχουν ξεπροβάλλει από το έδαφος). Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, σε τέτοιου είδους αναδασώσεις καταστρέφονται δεκαπλάσιος αριθμός φυτών από απροσεξία, από αυτόν που φυτεύεται. Και ενώ η φυσική αναβλάστηση καταστρέφεται, τη θέση της παίρνουν μονοκαλλιέργειες πεύκων, ή μείξεις δέντρων που έχουν ως γνώμονα όχι την αναπαραγωγή της προϋπάρχουσας βλάστησης και τις οικολογικές ανάγκες της περιοχής, αλλά τις αισθητικές ανάγκες κάποιων ανθρώπων, ή τη μείωση του κόστους της αναδάσωσης. Συχνά μάλιστα οι αναδασώσεις γίνονται από φυτά που προσφέρουν, για δικούς τους διαφημιστικούς σκοπούς, ιδιωτικές εταιρίες (σούπερ-μάρκετ, εταιρίες τηλεφωνίας κ.λ.π.) και τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τα κατάλληλα για την περιοχή είδη.

Προκύπτει, λοιπόν, ότι τέτοιου είδους πανηγύρια είναι για το «θεαθήναι». Επιπλέον, ο πραγματικά οικολόγος αντιλαμβάνεται την οικολογική καταστροφή ως θέμα και κοινωνικά, ως απόρροια της οικονομικής ανάπτυξης. Οι απολογητές της «πράσινης ανάπτυξης», οι γνωστοί μας οικο-εργολάβοι, φαίνεται να λησμονούν ότι στον φιλελευθερισμό η οικονομική ανάπτυξη είναι άναρχη και ανεξέλεγκτη, και ότι η

φύση του καπιταλιστικού συστήματος δεν είναι να νοιάζεται και να προστετεύει το περιβάλλον αλλά να το εκμεταλλεύεται με σκοπό το κέρδος. Εν ολίγοις αγνοούν ότι το καπιταλιστικό σύστημα δεν μεταρυθμίζεται.

Εμπρός, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να περιφρουρούμε τις γειτονιές μας και να απαλλάξουμε τη κοινωνία από τους τραπεζικούς ομίλους, δημοτικούς, κυβερνητικούς, «πράσινους» οικο-εργολάβους, μεγαλομπακάληδες κεφαλαιούχους και λοιπά παράσιτα και αρπακτικά που μας κλέβουν κάθε μέρα τη ζωή.



ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ


ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ



Κάτοικοι από τα Νότια